Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο ελευθερώσας διά του πάθους και της Αναστάσεώς σου το γένος των ανθρώπων εκ της δουλείας του εχθρού, ο δι᾿ οράματος εν Τρωάδι (Πρ. 16,9) ειπών τω Παύλω, «διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν», ο τον παλαιόν Ισραήλ πολλάκις βοηθήσας, ο σώσας την Ιερουσαλήμ εκ των εχθρών αυτής και ειπών, «Επιστρέψω επί Ιερουσαλήμ εν οικτιρμώ και ο οίκός μου ανοικοδομηθήσεται εν αυτή (Ζαχ. 1,16), ο εμπνεύσας τω Ιούδα τω Μακκαβαίω λαλήσαι, «κρείσσον ημάς αποθανείν εν τω πολέμω η επιδείν επί τα κακά του έθνους ημών και των αγίων» (Α΄ Μακκ. 3,59), ο κλαύσας επί την Ιερουσαλήμ, την κατά το ανθρώπινον πατρίδα σου (Λκ. 19,41-44), ο προστατεύσας την Ελλάδα, την πατρίδα ημών «εκ χειρός πάντων των μισούντων ημάς» (πρβλ. Λκ. 1,71), ο ποιήσας το έθνος ημών «έθνος άγιον και λαόν εις περιποίησιν» (πρβλ. Α΄ Πετρ. 2, 9), επάκουσον εν τη ώρα ταύτη της δεήσεως ημών.
Διασκέδασον πάντα εχθρόν και πολέμιον ως και πάσαν πονηράν βουλήν και μηχανήν των ισχυρών της γης διά την Ελληνικωτάτην Μακεδονίαν ημών. Φώτισον τον νούν και την διάνοιαν των αρχόντων ημών εις το ειδέναι τι το συμφέρον διά την Μακεδονίαν. Κραταίωσον αυτούς πράττειν τα κράτιστα και αρμόδια αυτή. Ενδυνάμωσον τους κατοίκους της Μακεδονίας εν ταύταις ταίς ημέραις της θλίψεως αυτών και δος αυτοίς πνεύμα δυνάμεως και ισχύος εις το υπερασπίζεσθαι το όνομα της πατρίδος ημών.
Επάκουσον της φωνής του λαού σου του αγωνιζομένου διά την ακεραιότητα της φιλτάτης ημών πατρίδος και την περιφρούρησιν της Μακεδονίας. Απόστησον αφ᾿ ημών πάσαν κακόνοιαν, δαιμονικήν ενέργειαν, πράξιν επιζήμιον και έργα ερεβώδη και ανθελληνικά, επιβουλεύοντα τη υποστάσει και αξιοπρεπεία της Μακεδονίας ημών. Φυγάδευσον πάντα διχασμόν και εμφύλιον διαμάχην εκ του λαού του αγωνιζομένου διά την διάσωσιν του ονόματος και της υποστάσεως της Μακεδονίας.
Ότι συ ει ο συστήσας τα έθνη και τας οροθεσίας αυτών και σοι την δόξαν αναπέμπομεν συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω Παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ
Κύριε Ιησού Χριστέ, που είσαι ο Θεός μας, εσύ που ελευθέρωσες με το Πάθος και την Ανάστασή σου το γένος των ανθρώπων από την δουλεία του εχθρού, που μέσω οράματος στην Τρωάδα είπες στον απόστολο Παύλο «έλα στην Μακεδονία και βοήθησέ μας», που βοήθησες πολλές φορές τον παλαιό λαό του Ισραήλ, που έσωσες την Ιερουσαλήμ από τους εχθρούς της και είπες: «θα επιστρέψω με έλεος στην Ιερουσαλήμ και θα ανοικοδομηθεί σε αυτήν ο ναός μου», που ενέπνευσες τον Ιούδα τον Μακκαβαίο να πει: «καλύτερα να πεθάνουμε στον πόλεμο, παρά να δούμε τις συμφορές του έθνους μας και του αγιασμένου λαού μας», που έκλαψες για την Ιερουσαλήμ, την ανθρώπινη πατρίδα σου, που προστάτευσες την Ελλάδα, την πατρίδα μας, «από τα χέρια όλων όσων μας μισούν», που ανέδειξες το έθνος μας «έθνος άγιο και λαό που διάλεξε ο Θεός», επάκουσε την ώρα αυτή την δέησή μας.
Διασκόρπισε κάθε εχθρό και πολέμιο καθώς και κάθε κακό σκοπό και κάθε τέχνασμα των ισχυρών της γης για την Ελληνικότατη Μακεδονία μας. Φώτισε τον νου και την διάνοια των αρχόντων μας, προκειμένου να γνωρίσουν ποιο είναι το συμφέρον της Μακεδονίας. Δώσε σε αυτούς δύναμη, ώστε να πράττουν τα καλύτερα και όσα ταιριάζουν σε αυτήν. Ενδυνάμωσε τους κατοίκους της Μακεδονίας σε αυτές τις ημέρες της θλίψης τους και δώσε σε αυτούς πνεύμα δυνάμεως και ισχύος, για να υπερασπίζονται το όνομα της πατρίδας μας.
Εισάκουσε την φωνή του λαού σου, που αγωνίζεται για την διάσωση του ονόματος και της υποστάσεως της Μακεδονίας. Διώξε μακρυά από μας κάθε κακία, κάθε δαιμονική ενέργεια, κάθε επιζήμια πράξη και κάθε άθλια και ανθελληνική ενέργεια, που επιβουλεύονται την υπόσταση και την αξιοπρέπεια της Μακεδονίας μας. Απομάκρυνε κάθε διχασμό και εμφύλια διαμάχη από τον λαό, που αγωνίζεται για την διάσωση του ονόματος και της υποστάσεως της Μακεδονίας.
Επειδή εσύ συνέστησες τα έθνη και τα όριά τους και σε σένα αναπέμπουμε την δόξα μαζί με τον άναρχό σου Πατέρα και το Πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό σου Πνεύμα τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
ΕΥΧΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Ποίημα του Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας ΙΩΗΛ
Σεραφείμ Δημητρίου
Κάποτε οι άνθρωποι είχαν χάσει την ουσία της πίστεως, υπήρξαν διαμάχες, ιερείς με ιερείς, ορθόδοξοι με ορθόδοξοι και μεταξύ τους. Το κατάλαβαν όταν πλέον ήταν αργά και όσες παρακλήσεις έκαναν το αποτέλεσμα ήταν ένα, η Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ας μάθουμε λοιπόν από την ιστορία μας και ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε το έθνος μας όπως μας το παρέδωσαν οι πρόγονοί μας. Ας γίνουμε αντάξιοι των ένδοξων ηρώων μας.
Παρακαλούμε όλες τις ενορίες να ακολουθήσουν το παράδειγμα και να πραγματοποιούν συχνές παρακλήσεις για τα εθνικά μας θέματα. Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε όπως μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
● Οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην ταυτίζονται με τα περιεχόμενα του άρθρου. Τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν με οποιοδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
● Οι διαχειριστές του ιστολόγιου δεν ευθύνονται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει.
● Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, γενικά και εναντίον των συνομιλητών ή των συγγραφέων.
● Μην δημοσιεύετε άσχετα σχόλια με το θέμα.
● Με βάση τα παραπάνω οι διαχειριστές έχουν το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.