Πολλές φορές στην ζωή μου με ρώτησαν άνθρωποι. Είσαι ευτυχισμένος;
Είτε όταν άλλαζα δουλειά, ή όταν είχαν να με δούνε καιρό. Ίσως η πιο σημαντική ερώτηση και η απόδειξη ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να πηγαίνουμε σε κάτι καλύτερο. Στο καλό. Το αναζητούμε ασχέτως αν πολλές φορές πέφτουμε σε πλάνη.
Και πολλές φορές φαίνεται πολύπλοκο, ε; Πρέπει να κάνεις μια ακολουθία από γεγονότα πρώτον και μετά θα είσαι ευτυχισμένος. Πρέπει να κάνεις το Α το Β το Γ και μετά ίσως να βρεις την ευτυχία. Νομίζει ο άνθρωπος εσφαλμένα στις πλάνες του αιώνα ότι αν κάτι είναι πολύπλοκο ειναι και καλό. Πλούσιο. Έχει πολλά. Είναι φουσκωμένο. Επιλογές πολλές. Πολύπλοκο. Τι έτσι απλά να είσαι ευτυχισμένος; Γεμάτος;
Και κάπου. Στα βάθη της Ασίας. Στην φτώχεια την αχαλίνωτη των Φιλιππίνων βρίσκεται ένα μικρό καλυβάκι. Φτωχό. Λιτό. Ίσα-ίσα που στέκεται.
Ένα σκυλάκι είναι από έξω. Το καλύβι ετοιμόρροπο. Αχνοφαίνεται μια εικόνα. Ξεπροβάλλει στο βάθος.
Μέσα τι βλέπουμε όμως; Ας μπούμε.
Μία ορθόδοξη εκκλησία στις Φιλιππίνες. Με τα άκρως βασικά. Τον Σταυρό, τον Χριστό, την Παναγία, τον Ιωάννη και τον Άγιο Γεώργιο. Και πολύ αγάπη.
Αν τα μάτια ψάχνανε εντυπωσιακές αρχιτεκτονικές δεν θα βρίσκανε ποτέ το καλυβάκι. Αν ο εγωισμός δεν έκανε να κάτσει κοντά σε τέτοια ετοιμόρροπα κτιριάκια δεν θα έβρισκε κάποιος ποτέ το καλυβάκι. Αν το εγώ έψαχνε περίτεχνες εκκλησίες και ενδυμασίες χριστιανικές και καθως-πρεπισμούς δεν θα έμπαινε ποτέ μέσα!
Και όμως το καλυβάκι βρίσκεται εκεί. Απλό. Προσιτό. Τόσο εύκολα προσβάσιμο. Τόσο κοντά μας.
Μέσα οι πιστοί στέκονται για την φωτογραφία. Δείχνουν πιο πλούσιοι από τους πιο πλούσιους. Άρχοντες και βασιλιάδες. Αγκαλιασμένες οικογένειες που η φτώχεια δεν τους γονάτισε ποτέ.
Λόγια δεν βρίσκονται να περιγράψουν τι εστί Αγάπη. Μόνιμη. Εις τους αιώνες των αιώνων. Απλά. Χωρίς πολυπλοκότητες.
Και σε αυτό τον κόσμο μας έρχεται καμιά φορά σε μικρές δόσεις. Γεύσεις παραδείσου. Και γονατίζουμε από το ασήκωτο βάρος τους είναι πιο ελαφρύ από πούπουλο. Μας στέλνει δώρα ο Πανάγαθος. Δώρα τέλεια που μας λυγίζουν με την απλότητα τους.
Ποια είναι λοιπόν η απόλυτη αλήθεια; Ότι ο Θεός μας αγαπά. Και ότι είναι Αγάπη. Και αυτή η Αγάπη είναι απλή. Δουλεύει! Είναι η μόνη που Δουλεύει, Υπάρχει! Ήταν, είναι και θα υπάρχει.
Υπάρχει και σε αυτό το βίντεο.
Την νιώσατε; Αυτή ήταν μόνο μια στάλα.
Τελικά δεν σας απάντησα στην ερώτηση αν είμαι ευτυχισμένος.
Νιώθω όμως ότι αυτό το ερώτημα από τότε που μπήκε ο Χριστός στην ζωή μου δεν έχει πλέον σημασία. Ίσως μπορώ να πω ότι η πνευματική μάχη με κάνει ευτυχισμένο.
Τελικά αυτό το καλυβάκι τι μπορεί να μας διδάξει; Η φάτνη του Θεανθρώπου τι μπορεί να μας διδάξει;
Ότι το Βασίλειο του Θεού δεν βρίσκεται στα αναμενόμενα πολύπλοκα. Ούτε στα μπόλικα. Αλλά είναι τόσο απλό, τόσο άμεσο, τόσο γεμάτο Αγάπη που εδώ στην γη μόνο σε μικρές δοσούλες μπορούμε να το γευτούμε. Και ίσως ένας από τους δρόμους ειναι η απλότητα. Και ίσως οι απλές ερωτήσεις:
Δέχεσαι τον Ιησού Χριστό στην ζωή σου; Δέχεσαι την Αγάπη;
Γιώργος Π.
Είτε όταν άλλαζα δουλειά, ή όταν είχαν να με δούνε καιρό. Ίσως η πιο σημαντική ερώτηση και η απόδειξη ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να πηγαίνουμε σε κάτι καλύτερο. Στο καλό. Το αναζητούμε ασχέτως αν πολλές φορές πέφτουμε σε πλάνη.
Και πολλές φορές φαίνεται πολύπλοκο, ε; Πρέπει να κάνεις μια ακολουθία από γεγονότα πρώτον και μετά θα είσαι ευτυχισμένος. Πρέπει να κάνεις το Α το Β το Γ και μετά ίσως να βρεις την ευτυχία. Νομίζει ο άνθρωπος εσφαλμένα στις πλάνες του αιώνα ότι αν κάτι είναι πολύπλοκο ειναι και καλό. Πλούσιο. Έχει πολλά. Είναι φουσκωμένο. Επιλογές πολλές. Πολύπλοκο. Τι έτσι απλά να είσαι ευτυχισμένος; Γεμάτος;
Και κάπου. Στα βάθη της Ασίας. Στην φτώχεια την αχαλίνωτη των Φιλιππίνων βρίσκεται ένα μικρό καλυβάκι. Φτωχό. Λιτό. Ίσα-ίσα που στέκεται.
Ένα σκυλάκι είναι από έξω. Το καλύβι ετοιμόρροπο. Αχνοφαίνεται μια εικόνα. Ξεπροβάλλει στο βάθος.
Μέσα τι βλέπουμε όμως; Ας μπούμε.
Μία ορθόδοξη εκκλησία στις Φιλιππίνες. Με τα άκρως βασικά. Τον Σταυρό, τον Χριστό, την Παναγία, τον Ιωάννη και τον Άγιο Γεώργιο. Και πολύ αγάπη.
Αν τα μάτια ψάχνανε εντυπωσιακές αρχιτεκτονικές δεν θα βρίσκανε ποτέ το καλυβάκι. Αν ο εγωισμός δεν έκανε να κάτσει κοντά σε τέτοια ετοιμόρροπα κτιριάκια δεν θα έβρισκε κάποιος ποτέ το καλυβάκι. Αν το εγώ έψαχνε περίτεχνες εκκλησίες και ενδυμασίες χριστιανικές και καθως-πρεπισμούς δεν θα έμπαινε ποτέ μέσα!
Και όμως το καλυβάκι βρίσκεται εκεί. Απλό. Προσιτό. Τόσο εύκολα προσβάσιμο. Τόσο κοντά μας.
Μέσα οι πιστοί στέκονται για την φωτογραφία. Δείχνουν πιο πλούσιοι από τους πιο πλούσιους. Άρχοντες και βασιλιάδες. Αγκαλιασμένες οικογένειες που η φτώχεια δεν τους γονάτισε ποτέ.
Λόγια δεν βρίσκονται να περιγράψουν τι εστί Αγάπη. Μόνιμη. Εις τους αιώνες των αιώνων. Απλά. Χωρίς πολυπλοκότητες.
Και σε αυτό τον κόσμο μας έρχεται καμιά φορά σε μικρές δόσεις. Γεύσεις παραδείσου. Και γονατίζουμε από το ασήκωτο βάρος τους είναι πιο ελαφρύ από πούπουλο. Μας στέλνει δώρα ο Πανάγαθος. Δώρα τέλεια που μας λυγίζουν με την απλότητα τους.
Ποια είναι λοιπόν η απόλυτη αλήθεια; Ότι ο Θεός μας αγαπά. Και ότι είναι Αγάπη. Και αυτή η Αγάπη είναι απλή. Δουλεύει! Είναι η μόνη που Δουλεύει, Υπάρχει! Ήταν, είναι και θα υπάρχει.
Υπάρχει και σε αυτό το βίντεο.
Την νιώσατε; Αυτή ήταν μόνο μια στάλα.
Τελικά δεν σας απάντησα στην ερώτηση αν είμαι ευτυχισμένος.
Νιώθω όμως ότι αυτό το ερώτημα από τότε που μπήκε ο Χριστός στην ζωή μου δεν έχει πλέον σημασία. Ίσως μπορώ να πω ότι η πνευματική μάχη με κάνει ευτυχισμένο.
Τελικά αυτό το καλυβάκι τι μπορεί να μας διδάξει; Η φάτνη του Θεανθρώπου τι μπορεί να μας διδάξει;
Ότι το Βασίλειο του Θεού δεν βρίσκεται στα αναμενόμενα πολύπλοκα. Ούτε στα μπόλικα. Αλλά είναι τόσο απλό, τόσο άμεσο, τόσο γεμάτο Αγάπη που εδώ στην γη μόνο σε μικρές δοσούλες μπορούμε να το γευτούμε. Και ίσως ένας από τους δρόμους ειναι η απλότητα. Και ίσως οι απλές ερωτήσεις:
Δέχεσαι τον Ιησού Χριστό στην ζωή σου; Δέχεσαι την Αγάπη;
Γιώργος Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
● Οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην ταυτίζονται με τα περιεχόμενα του άρθρου. Τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν με οποιοδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
● Οι διαχειριστές του ιστολόγιου δεν ευθύνονται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει.
● Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, γενικά και εναντίον των συνομιλητών ή των συγγραφέων.
● Μην δημοσιεύετε άσχετα σχόλια με το θέμα.
● Με βάση τα παραπάνω οι διαχειριστές έχουν το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.