«Χτίζοντας τον παγκόσμιο απομυθοποιητή ψευδών ειδήσεων» – Η παγκόσμια ελίτ σε κρίση

Μια αλληγορική διαπίστωση αντί εισαγωγής:

Τον Αύγουστο, λένε, είναι η περίοδος που είναι παχιές οι μύγες. Ωστόσο αν έχετε προσέξει, δεν είναι τόσο ενοχλητικές όσο στην αρχή του χειμώνα. Πετούν έξω κάνοντας αυτό που είναι ταγμένες να κάνουν, αλλά αποφεύγουν να φυλακιστούν εντός μιας οικείας. Ακόμα κι αν μπουν, στην πρώτη ευκαιρία θα την κοπανήσουν. Όταν όμως αρχίσουν τα κρύα, ξέρουν ότι τα ψωμιά τους είναι τελειωμένα.

Καιροφυλακτούν στα ζεστά παράθυρα και μόλις ανοίξεις κάποιο, τσουπ τρυπώνουν και με το ζόρι να την βγάλεις έξω. Αναγκάζεσαι να την εξοντώσεις. Ξέρουν ότι ο χρόνος τους τελειώνει και προσπαθούν να τον παρατείνουν σε κάποιο πιο ζεστό περιβάλλον…

Κάπως έτσι είναι και η παγκόσμια ελίτ. Ο Ζ. Μπρεζίνσκι στα τελευταία του είχε κάνει μια οδυνηρή (γι’ αυτούς) διαπίστωση: Η Παγκοσμιοποίηση δεν προχωράει όσο γρήγορα θα έπρεπε και -δυστυχώς- υπάρχει μεγάλη αφύπνιση του κόσμου.

Η αφύπνιση αυτή οφείλεται κύρια στην χρήση του Ίντερνετ και τελευταία στην ευρεία χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Σχεδιάστηκαν για να μας καθοδηγούν και να μας ελέγχουν, αλλά πάντα το μαχαίρι έχει κι άλλη κόψη, κι αυτή η άλλη μάλλον… τους έκοψε βαθιά!

Οι δυο μεγάλες μαζώξεις της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η Λέσχη Bilderberg, έδωσαν το πράσινο φως να αρχίσει να πέφτει μαύρο στο ίντερνετ. Να πάψουν τα “ελεύθερα πουλιά” στο τουίτερ να κελαηδούν και οι “αφυπνισμένες φάτσες” στο φέις να μοιράζουν άνετα την πληροφόρηση.



Τι ακριβώς συζητήθηκε στην Λέσχη Bilderberg στο θέμα “Ο Πόλεμος της Ενημέρωσης” δεν το γνωρίζουμε. Ο Αλέξης Παπαχελάς του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής το γνωρίζει γιατί ήταν παρών ως τακτικός πελάτης. Αλλά διαβάζουμε τι γράφουν οι άλλοι του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και παν-κατ τα ίδια θα λένε, αφού παν-κατ και οι ίδιοι συμμετέχουν :

Χτίζοντας τον παγκόσμιο απομυθοποιητή ψευδών ειδήσεων 

Η διάδοση των ψευδών πληροφοριών ήταν πάντα μαζί μας, αλλά είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην ψηφιακή εποχή. Στον πυρήνα του προβλήματος της παραπληροφόρησης είναι η προκατάληψη της επιβεβαίωσης – τείνουμε να εκμεταλλευόμαστε πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τη δική μας άποψη για τον κόσμο, αγνοώντας οτιδήποτε δεν το κάνει – και επομένως την πόλωση.

Σε ένα περιβάλλον όπου συχνά παρεμποδίζονται μεσάζοντες όπως τα mainstream media, το κοινό ασχολείται με ένα μεγάλο μέρος παραπλανητικών πληροφοριών που διαστρεβλώνουν αξιόπιστες πηγές. Πρόσφατες μελέτες στην υπολογιστική κοινωνική επιστήμη υποδεικνύουν ότι οι χρήστες στο διαδίκτυο τείνουν να επιλέγουν πληροφορίες με προκατάληψη επιβεβαίωσης που ενισχύουν και πολώνονται οι πεποιθήσεις τους.

Στο άκρο του φάσματος, οι θεωρητικοί συνωμοσίας τείνουν να εξηγούν σημαντικές κοινωνικές ή πολιτικές πτυχές ως σενάρια που σχεδιάζονται από ισχυρά άτομα ή οργανισμούς. Αυτά τα σενάρια έχουν ένα σημαντικό χαρακτηριστικό, οι λεγόμενοι αστικοί μύθοι: τα αντικείμενα των αφηγήσεων απειλούν αναπόφευκτα την καθιερωμένη κοινωνική τάξη και επικεντρώνονται σε αυτό που οι κοινότητες και οι κοινωνικές ομάδες φοβούνται περισσότερο. Οι ψεύτικες ειδήσεις είναι επίσης ένα σημαντικό πρόβλημα, όπως έθιξαν τακτικά πολλοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, μεταξύ των οποίων, για παράδειγμα, η πρόεδρος του ιταλικού επιμελητηρίου Laura Boldrini σε πρόσφατη ανοικτή διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους από όλους τους τομείς.

Η συζήτηση μεταξύ ανθρώπων ομοειδών απόψεων φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά τα συναισθήματα των χρηστών και να επιβάλλει την πόλωση των ομάδων.

Πειραματικά στοιχεία για εκατομμύρια χρήστες (σε σχέση με ευαίσθητα θέματα όπως η εναλλακτική ιατρική) υποδεικνύουν ότι οποιαδήποτε πληροφορία που επιβεβαιώνει μια αφήγηση γίνεται αποδεκτή ακόμη και όταν περιέχει σκοπίμως ψευδείς ισχυρισμούς, ενώ οι πληροφορίες που διαφωνούν με την αφήγηση αγνοούνται ή ακόμη και αυξάνουν την πόλωση της ομάδας.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, τα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης είναι προφανώς κεντρικά και η αμφιλεγόμενη θέση του: αφενός έχει την εξουσία να ενημερώνει, να εμπλέκει και να κινητοποιεί τους ανθρώπους ως ένα είδος χρησιμότητας της ελευθερίας. από την άλλη, έχει τη δύναμη – και για κάποιους, δυστυχώς, την αποστολή – να παραπλανήσει, να χειριστεί ή να ελέγξει.

Ο επαληθευτικός έλεγχος είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, αλλά, δυστυχώς, παραμένει περιορισμένος και μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την πόλωση και την δυσπιστία.

Το να σκεφτόμαστε ότι ο έλεγχος των πραγματικών περιστατικών είναι μια λύση είναι το είδος της ίδιας της επιβεβαίωσης. Πράγματι, οι προσπάθειες κατάργησης ή αλγοριθμικές λύσεις που βασίζονται στη φήμη της πηγής, έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές μέχρι στιγμής – ακόμη και το The Washington Post έκλεισε την εβδομαδιαία στήλη του σχετικά με τις “καταρρίψεις” των fake news. […]

Μπορεί λοιπόν να γίνει κάτι; Ας ελπίσουμε ότι, ναι – πρώτα, και όσο απλό αυτό μπορεί να ακούγεται, είναι πιο σημαντική η συνεργασία μεταξύ επιστήμης και δημοσιογραφίας. Από τη μία πλευρά, οι επιστήμονες πρέπει να επικοινωνούν καλύτερα με την κοινωνία αφ ‘ετέρου, οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να αποκτήσουν καλύτερα προσόντα για να αναφέρουν σύνθετα φαινόμενα όπως η παραπληροφόρηση και οι συνέπειές της, τα οικονομικά ζητήματα, η τεχνολογία και η υγεία. [….] Πιο συγκεκριμένα: Πάρτε, ας πούμε, μια ομάδα αντι-εμβολαστών. Τώρα μπορούμε να γνωρίζουμε ποια είναι τα κύρια ελκυστικά θέματα για τους χρήστες. Τι αξία αποδίδουν οι χρήστες σε αυτά (με άλλα λόγια: γιατί ο εμβολιασμός δεν είναι δήθεν καλός;) και τις πεποιθήσεις που υποστηρίζουν το αφήγημα τους. Με βάση αυτό, είναι ευκολότερο να ανιχνεύονται πιθανές ενημερωτικές πηγές και ενδεχομένως να εξουδετερώνονται.

Επί του παρόντος, έχουμε λογισμικό για την ανάλυση της ροής πληροφοριών στα κοινωνικά μέσα (Facebook, Twitter και Youtube) και ένα σύνολο ποσοτικών δεικτών που μας επιτρέπουν να αντιληφθούμε την κοινωνική δυναμική, για παράδειγμα, την πόλωση των χρηστών σε μια ομάδα συζήτησης, αναδυόμενα θέματα και συναίσθημα.

Τι μας λένε; Οι αλγόριθμοι αργούν, το fact checker πάει αργά και κανείς δεν δίνει σημασία, άρα πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα πιο… “επιστημονικά”: να ανιχνεύονται πιθανές ενημερωτικές πηγές και ενδεχομένως να εξουδετερώνονται.

Για να μην τσακώνονται οι χρήστες μεταξύ τους, καλέ το κάνουν όλο αυτό! Για το καλό μας – πάντα! Πως θα εξουδετερώνονται οι “πηγές”; Τα σάιτς μόνο ή μαζί και οι χρήστες; Ρωτάω γιατί έχουν εξαφανιστεί κάτι ακτιβιστές-μπλόγκερς στην Αμερική τελευταία και ο κόσμος αναρωτιέται…

Η Ιταλία όντως κάτι σχεδιάζει επ’ αυτού, ακόμα δεν ξέρουμε τι ακριβώς νόμο θα ψηφίσει. Στις ΗΠΑ ο γερουσιαστής McCain παρότρυνε σε πόλεμο ενάντια των “εκκεντρικών συνωμοσιολόγων” κατά τη διάρκεια ομιλίας του, παρά το γεγονός ότι εδώ και χρόνια είναι ένας από αυτούς που πυροδοτούν μία από αυτές τις θεωρίες: τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης ή μιας νέας παγκόσμιας τάξης. Πιο συγκεκριμένα στις αρχές του τρέχοντος έτους τον Μάρτιο, ισχυρίστηκε ότι η «Νέα Παγκόσμια Τάξη ήταν υπό τεράστια πίεση», ανέφερε ο EU Observer

“Πρέπει να αγωνιστούμε κατά της προπαγάνδας και των θεωριών συνωμοσίας. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τον απομονωτισμό, τον προστατευτισμό και τον εθνικισμό. Πρέπει να νικήσουμε εκείνους που θα επιδεινώσουν τις διαιρέσεις μας “, δήλωσε ο McCain στη Ταξιαρχία των Midshipmen στη Ναυτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Annapolis, MD, όπως ανέφερε το The Hill.

“Κοιμόμαστε μπροστά στην αναγκαιότητα της ηγεσίας μας, τις ευκαιρίες και τους πραγματικούς κινδύνους αυτού του κόσμου. Κοιμόμαστε στα echo chambers μας, όπου οι απόψεις μας επιβεβαιώνονται πάντα και οι πληροφορίες που αντιφάσκουν είναι πάντα ψεύτικες “, πρόσθεσε ο McCain.

Και στην Ελλάδα;

Και στην Ελλάδα; Τι θα γίνει στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα θα γίνει αυτό που σας έχω πει εδώ και μήνες: Ετοιμάζουν τα Ελληνικά Hoaxes να παίξουν και επίσημα το ρόλο του μπάτσου του διαδικτύου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσκάλεσε τα “Ελληνικά Hoaxes” σε εκδήλωση για τα fake news:



H Κασσάνδρα AllNewz επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά. Ποιος το κανόνισε άραγε αυτό; Κανένας Αλέξης, λέω εγώ τώρα, στην τύχη. Ή εκείνος που πήγε στην Bilderberg, ή ο άλλος που πήγε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Προσωπικά ψηφίζω τον πρώτο, αλλά δεν θα σκάσουμε κιόλας.

Αυτό που έχει σημασία, είναι η εισαγωγή της Ε.Ε. για την όλη εκδήλωση:

60 years after the Treaty of Rome, the European Union is facing a completely changed world compared to its beginnings in 1957. In these six decades we have seen the European Common Market of six countries grow into a European Union of 28. The EU has secured peace and prosperity. The European Social and Economic Model is a role model for many other countries around the world. However, some recent challenges, such the financial and economic crisis, or the migration issue, have taken their toll, and European states which originally wanted to move closer together are rather drifting apart.
This must be seen in conjunction with globalisation: globalisation permeates all policy areas, as does communication. Globalisation is in fact driven by communication and communication technologies. The internationalisation of media, a global media market dominated by only a few but huge TNC (technology, computing, and telecommunications) networking centres, the use of algorithms and social media, have turned the world upside down.

Τελικά τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας; Μπα, ούτε θα πεθάνουν, ούτε θα πάψουν να τραγουδούν. Οι μύγες είναι που ετοιμάζονται να ψοφήσουν γιατί ο χρόνος τους στερεύει και αποφάσισαν στα τελευταία τους να… μεταμορφωθούν σε τσιμπούρια!


Πηγή