Μνημόσυνο στους ήρωες Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού

Το 24ο εθνικοθρησκευτικό μνημόσυνο των δύο ηρωομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ τον Αύγουστο του 1996 στη διάρκεια ειρηνικής αντικατοχικής εκδήλωσης για την τουρκική κατοχή της Κύπρου τελέστηκε σήμερα, Κυριακή 9 Αυγούστου 2020, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στο Παραλίμνι.








Της Θείας Λειτουργίας και του μνημοσύνου προέστη ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειος.

Εκ μέρους της Κυβέρνησης παρέστη ο Υπουργός Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος κ. Κώστας Καδής στην παρουσία των οικογενειών των ηρωομαρτύρων, του Δημάρχου Παραλιμνίου κ. Θεόδωρου Πυρίλλη, βουλευτών, εκπροσώπων αρχηγών κομμάτων, των Σωμάτων Ασφαλείας κ.α.



Στον επιμνημόσυνο λόγο του ο Ανδρέας Πεττεμερίδης, εκπρόσωπος της «Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού», ανέφερε πως «έχουν περάσει σχεδόν 24 χρόνια από τον άγριο εκείνο Αύγουστο, που συμπλήρωνε 22 χρόνια από την τουρκική εισβολή του 1974. Οι μοτοσικλετιστές, ανήσυχα πνεύματα, δεν μπορούσαν να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στο διαρκές έγκλημα σε βάρος της πατρίδας τους» είπε και πρόσθεσε πως «το μήνυμα της επιστροφής μετέφεραν χιλιάδες από την Πύλη του Βραδεμβούργου, σε πολλές γωνιές της Ευρώπης και στην Ελλάδα, μέχρι το λιμάνι του Πειραιά και με περίσσιους συμβολισμούς ιστορικής συνέχειας».

Πρόσθεσε πως «7.000 μοτοσικλετιστές κατευθύνθηκαν το πρωινό της 11ης Αυγούστου 1996 προς τα κατοχικά οδοφράγματα. Στα κατεχόμενα, ένα κύμα φασιστών, Τούρκοι, Τουρκοκύπριοι, στρατιώτες και «Γκρίζοι Λύκοι» ετοιμάζονται να επιτεθούν στους μοτοσικλετιστές, ενώ στην Δερύνεια κρατούσαν τσεκούρια και ρόπαλα».

«Το απόγευμα της ίδιας μέρας», συνέχισε, «ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ δολοφονήθηκε άγρια από τις βάρβαρες ορδές που στέκονταν στο πλευρό του κατοχικού στρατού. Εκ των δολοφόνων του, ο Ερχάν Αρικλί, κομματάρχης σήμερα στα κατεχόμενα και μέλος της ψευδοβουλής απολαμβάνει την ασυλία του», ενώ τρεις μέρες μετά «ο Τάσος οδηγείται στην τελευταία του κατοικία, αδικαίωτος μέχρι σήμερα».
Για τον 26χρονο Σολωμό Σολωμού, είπε πως ήταν «ένας λεβέντης με βαθιά ψυχή που μεταβαίνει με πλήθος λαού στο σημείο που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου ο Τάσος Ισαάκ. Οι Τούρκοι στρατιώτες ανοίγουν πυρ κατά των διαδηλωτών και η περιοχή συγκλονίζεται για ακόμα μια φορά» ανέφερε και πρόσθεσε πως ο Σολωμός άοπλος πήγε να κατεβάσει τη τουρκική σημαία από τον ιστό της και «ο έποικος Κενάν Ακίν, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού, λεγόμενος υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, τον πυροβολεί εν ψυχρώ. Στο πλάι του στέκεται ο τότε κατοχικός ηγέτης Ραούφ Ντενκτάς».

Αφού ανέφερε ότι «τα διεθνή εντάλματα σύλληψης παραμένουν ανεκτέλεστα» σημείωσε πως «οι δολοφόνοι των τελευταίων ηρώων της κυπριακής τραγωδίας παραμένουν ελεύθεροι. Απολαμβάνουν την παρανομία που προνοεί η τουρκική κατοχή και συντηρούν τον βραχνά στα στήθη των οικογενειών του Τάσου και του Σολωμού» γιατί όπως εξήγησε «τέσσερις κυβερνήσεις δεν κούνησαν ούτε δάκτυλο για να εκτελεστούν».

Είπε επίσης πως «η «Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού» δεν θα συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από την ελευθερία. Κι ωσότου συντριβεί το οδόφραγμα κι ελεύθερος δρόμος οδηγεί στον ιερό χώρο της θυσίας τους, θα καταλήγει πάντα σε τούτα τα χώματα, με το βλέμμα στην Αμμόχωστο, με την καρδιά στην Κερύνεια, για το αιώνιο βάδισμα του Τάσου και το ανεπανάληπτο σάλπισμα του Σολωμού».

Μετά το μνημόσυνο έγινε στην εκκλησία κατάθεση στεφάνων, ενώ φέτος, λόγω των μέτρων που λήφθηκαν για περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού, δεν πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη πορεία των μοτοσικλετιστών στο οδόφραγμα Δερύνειας, όπου τα δύο παλικάρια έχασαν τη ζωή τους, παλεύοντας για το ιδανικό της ελευθερίας.
Η πορεία των μοτοσυκλετιστών

Στο μεταξύ, χθες η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού οργάνωσε και πραγματοποίησε πορεία με αφετηρία την Ιερά Μονή Μαχαιρά. Οι μοτοσικλετιστές πέρασαν από τα οδοφράγματα και τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πορεία κατευθύνθηκε προς το Οδόφραγμα του Αγίου Δομετίου κλείνοντας το συμβολικά για 10 λεπτά, ενώ μόλις έγιναν αντιληπτοί κινητοποιήθηκαν ψευδοαστυνομία, κατοχικός στρατός και οι άντρες του ΟΗΕ.



Η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού απάντησε με σιωπηρή διαμαρτυρία, με τον ήχο των μηχανών τους, ενώ μετά από λίγο συνέχισαν την πορεία τους προς Λήδρας Παλάς, ενώ έκαναν στάση και στο οδόφραγμα της Λήδρας.
Η ανάρτηση της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού

Από τον Κυπριανό στον Αυξεντίου, από τον Γρήγορη, στον Τάσο και στον Σολωμό

Με το χρέος βαρύ και την ιστορία αιώνων στα σακιά τους, τα μέλη της «Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού» ξεκίνησαν την Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020 το οδοιπορικό τους, ένα διαφορετικό λόγω πανδημίας μονοπάτι προς τη λευτεριά, 24 σχεδόν χρόνια μετά το ξέσπασμα εκείνου του Αυγούστου.

Ξεκινώντας από τη Λευκωσία, γύρω στους 80 μοτοσικλετιστές, απηύθυναν χαιρετισμό στον Πενταδάκτυλο και πάτησαν γκάζι για τον Μαχαιρά. Με γνώμονα την ταυτότητα και την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού, έκαναν στάση στα Καμπιά, έξω από τον ιερό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Εκεί, όπου η παλιγγενεσία βρυχάται, μήνες πριν τα 200 της χρόνια. Στον ανδριάντα του Εθνομάρτυρα Κυπριανού, η Πρωτοβουλία κατέθεσε στεφάνι λατζιάς, κουβαλώντας τις μνήμες της νύχτας του Δευτερογιούνη: «Συ που σκοτώθης για το φως, σήκου να δεις τον ήλιο, σήκου να δεις το γαίμαν σου, πως έγινεν βασίλειον».

Με τον νου στην Εννάτη Ιουλίου και τη συντροφιά της μητέρας του Τάσου Ισαάκ και της Αναστασίας, του χελιδονιού που πέταξε μετά από εκείνο τον Αύγουστο, οι μοτοσικλετιστές ανηφόρησαν για τον ιερό Μαχαιρά. Άκουσαν την συγκλονιστική ιστορία της Μονής από τον πατέρα Αλέξιο και μυήθηκαν στο μυστήριο των άγριων βουνών. Υποκλίθηκαν ξανά στον Υπαρχηγό της ΕΟΚΑ κι έζησαν τον «Αποχαιρετισμό» του, σε ένα λιτό τρισάγιο κάτω στο κρησφύγετο. Από εκεί, πήραν χώμα για να το εναποθέσουν στην κατάληξη της Πορείας. Στον χώρο της θυσίας του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού. Για να σημειώσουν την αναντίλεκτη συνέχεια και συνέπεια της Ιστορίας. Ελεύθεροι.
Πώς έγιναν οι δύο δολοφονίες

Από άρθρο του Χρίστου Χαλαζία στο «Παρόν»:

Αυτές τις μέρες έρχονται στη μνήμη μας όχι μόνο η διχοτόμηση και ο δεύτερος «Αττίλας» αλλά και ο χαμός, σε ειρηνική περίοδο, δύο νέων Κυπρίων, του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολομού, που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους «Γκρίζους Λύκους». Ήταν 2 Αυγούστου 1996, όταν διακόσιοι μοτοσικλετιστές από 12 ευρωπαϊκές χώρες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών και οργάνωσαν πορεία από το Βερολίνο ως την κατεχόμενη Κερύνεια, με αφορμή την 22η επέτειο από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Στις 10 Αυγούστου έφτασαν στην Κύπρο και ενώθηκαν με τους ντόπιους συναδέλφους τους. Η πορεία αυτή βάφτηκε με αίμα, όταν έποικοι και αστυνομικοί του ψευδοκράτους ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον 24χρονο Τάσο Ισαάκ, το απόγευμα της 11ης Αυγούστου 1996. Κατόπιν όμως διεθνών και εσωτερικών πιέσεων η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών ακύρωσε το σκέλος της διαμαρτυρίας εντός της Κύπρου και διοργάνωσε την κεντρική της εκδήλωση στο Μακάριο Στάδιο το πρωί της Κυριακής 11 Αυγούστου. Μια ομάδα μοτοσικλετιστών διαφώνησε με την απόφαση και αποφάσισε να συνεχίσει τη μοτοπορεία προς τα Κατεχόμενα. Στην ομάδα που θα προχωρούσε στα Κατεχόμενα ήταν και ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ. Από ένα αφύλακτο στρατιωτικό φυλάκιο εισήλθαν στη νεκρή ζώνη του ΟΗΕ, τη λεγόμενη «Πράσινη Γραμμή», καθώς η Κυπριακή Αστυνομία απέτυχε να τους αποτρέψει. Την ίδια ώρα, στη λεγόμενη «γραμμή ‘‘Αττίλα’’» είχαν συγκεντρωθεί Τουρκοκύπριοι, ανάμεσά τους και πολλοί οπαδοί των «Γκρίζων Λύκων», που είχαν καταφθάσει από την Τουρκία. Από τη στιγμή που οι ελληνοκύπριοι διαδηλωτές βρέθηκαν μέσα στη νεκρή ζώνη η κατάσταση άρχισε να εκτραχύνεται. Στις 4 το απόγευμα μια ομάδα Τουρκοκυπρίων εισήλθε με τη σειρά της στη νεκρή ζώνη και κραδαίνοντας ρόπαλα και σιδερολοστούς επιτέθηκε στους ελληνοκύπριους διαδηλωτές. Ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν καταδιωκόμενο φίλο του, εγκλωβίστηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από πολίτες και αστυνομικούς του ψευδοκράτους. Δύο ιρλανδοί αστυνομικοί, μέλη της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ (UNFICYP), δεν κατάφεραν να τον αποσπάσουν από τα χέρια των μαινόμενων Τουρκοκυπρίων. Ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την τουρκοκυπριακή, σύμφωνα με την έκθεση του OHE. Από τη γενικευμένη συμπλοκή στη νεκρή ζώνη τραυματίστηκαν συνολικά 54 Ελληνοκύπριοι, 17 Τουρκοκύπριοι και 12 μέλη της ειρηνευτικής δύναμης. Η δολοφονία του Σολωμού Σολωμού Τρεις ημέρες αργότερα δολοφονήθηκε ο Σολωμός Σολωμού από τις κατοχικές δυνάμεις της Κύπρου και η 14η Αυγούστου έχει μείνει στην ιστορία ως «δεύτερη εισβολή του ‘‘Αττίλα’’». Ήταν η κηδεία του ξαδέλφου του, Τάσου Ισαάκ, όταν ομάδα ελληνοκυπρίων διαδηλωτών κατευθύνθηκε προς το οδόφραγμα της Δερύνειας, για να εναποθέσει λουλούδια και στεφάνια στον τόπο του εγκλήματος. Η επανεμφάνιση των «Γκρίζων Λύκων» ήταν αρκετή για να μετατραπεί το σημείο σε νέο πεδίο μάχης. Ο 26χρονος Σολωμός Σολωμού κατάφερε να ξεφύγει από τους κυανόκρανους του ΟΗΕ, μπήκε στη νεκρή ζώνη και κατευθύνθηκε προς τον ιστό της τουρκικής σημαίας, αποφασισμένος να την κατεβάσει. Ήταν σκαρφαλωμένος πάνω στο κοντάρι όταν οι τούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές τον πυροβόλησαν εν ψυχρώ από το απέναντι φυλάκιο, όπου βρισκόταν και ο βουλευτής του ψευδοκράτους Κενάν Ακίν, που πυροβόλησε τον Σολωμού. Η εικόνα του, με το τσιγάρο στο στόμα, να πέφτει στο έδαφος, έμεινε βαθιά στην καρδιά όλων. Η σφαίρα τον είχε πετύχει στον λαιμό και ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Οι Τούρκοι συνέχισαν να πυροβολούν προς το μέρος των διαδηλωτών, προκαλώντας τραυματισμούς ακόμα και σε κυανόκρανους. Οι δράστες της δολοφονίας ε­ντοπίστηκαν και εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης. Επρόκειτο για τον λεγόμενο «υπουργό Γεωργίας» του ψευδοκράτους Κενάν Ακίν, τον «αρχηγό της Αστυνομίας» του ψευδοκράτους Αττίλα Σαβ, τον αντιστράτηγο Χασάν Κουντακσί, τον διοικητή των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων/διοικητή της 28ης Μεραρχίας, υποστράτηγο Μεχμέτ Καρλί και τον ανώτερο υπαστυνόμο των Ειδικών Δυνάμεων Ερτάλ Εμανέτ. Και για τους πέντε εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης και καταζητούνται από την Interpol. Ο Κενάν Ακίν, ο άνθρωπος που φαίνεται να πυροβολεί τον Σολωμού, εξακολουθεί να είναι παράγοντας της πολιτικής ζωής και εμφανίζεται σε δημόσιες εκδηλώσεις, τόσο δίπλα στον Μουσταφά Ακι­ντζί, όσο και στον Ταγίπ Ερντογάν. Εντέλει, οι σύγχρονοι ιστορικοί και πολιτικοί και ορισμένα Μέσα Ενημέρωσης, για να ικανοποιήσουν τους θεατές, δείχνουν πια μόνο ανάλαφρες ειδήσεις και υποσχέσεις για καταπολέμηση της εγκληματικότητας, δημιουργώντας έναν σύγχρονο μηδενισμό και την εξαφάνιση της ιστορίας και της παράδοσης, στο όνομα μιας ενιαίας ιστορίας, χωρίς υγιή πρότυπα, αλλά μιας εφήμερης περιόδου.


Πηγή